Çocukluğumdan beri en büyük sıkıntım hep bir yazının ilk cümlesini yazmak olmuştur, o yüzden bodoslama giriyorum :) henüz öğretmenlik hakkında ahkam kesecek kadar uzun süreli değil öğretmenlik tecrübem. 2 aylık bi sürede edindiklerim, gördüklerim, gözlemlediklerim sadece milyonda biridir bu işin ama yine de kendime bazı notlar oluşturdum kafamda. Ne mi?
- Öğretmenlik, burnu akmış bir çocuktan tiksinmemek, aksine ona garip bir sempati duymaktır
- Öğretmenlik, tembel öğrencinin değil yüzsüz öğrencinin tam bir baş belası olduğunu bilmektir
- Öğretmenlik, aynı anda 40 çocuğu dinleyip, 40'ına birden cevap vermeye çalışıp 40'a bölünmek ve akşama kadar kendini toparlayamamaktır :)
- Öğretmenlik, mesainin 5'te bile bitememesi bi sonraki güne kadar devam etmesidir! (ödev kontrolü, materyal hazırlama, derse çalışma bla bla bla)
- Öğretmenlik, sınavdan düşük alan öğrenciler için üzülmek, bölük pörçük uyuyabilmektir
- Öğretmenlik, söylediğin cümleyi çocukların anladığını farkettiğin andaki rahatlama, ferahlama, ve o gece rahat uyumaktır.
... uzar gider aslında bu liste ama benim 2 aya sığdırdığım bunlar; yine de daha çok başındayım tabiki:)
Ha bi de öğretmenlik bazı çocukları ısırmak istemek ama kıyamamaktır!! elini kolunu parmaklarını ısıracaksın şunun!
Öğretmenler günü şerefine öğretmen bi çift olarak eşimle kendimizi ödüllendirdik bugün ve eve missss gibi kokusunu yayan bol yeşillikli bol ekşili bi kısır hazırladık! 3 öğün olsa 3 öğün yeriz, o kadar da iddialıyız :)
ve kısırın üzerine de eşimin elleriyle hazırladığı pufidik hindistan cevizli kurabiye (laf aramızda benim bey pek bi maharetli çıktı maşaallah :)) uygun bir zamanda bunun da tarifini paylaşcam inşallah, kendisi sevgili özlem ablamdan, pek bi lezzetli :) uzun lafın kısası tüm öğretmenlerin, öğretmen olmak isteyenlerin, öğretmenleri sevenlerin sevmeyenlerin, her her herkesin öğretmenler günü kutlu olsun; sonuçta profesyonel olarak yapsın yapmasın herkes öğretmen değil mi? bi öğretmen olarak en büyük amacım bu peygamber mesleğini peygamberime yakışır bir öğretmen olarak ifa etmek. Rabbim yüzümüzü kara çıkarmasın, günümüz kutlu mutlu olsun :) bu postumu da klasikleşen öğretmen cümleleriyle bitiriyorum hoşçakalın esen kalın ( galiba bu cümlelerin hepsini kullandım şimdiden hahahah :D)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder